Hiperwentylacja, zwana także alkalozą metaboliczną, to stan, w którym organizm chce wdychać więcej dwutlenku węgla niż wydycha. Hiperwentylacja to częsty stan chorobowy, który wynika z kilku czynników. Najbardziej oczywistym z nich jest wzrost stężenia dwutlenku węgla we krwi powyżej normy. Sprawdź także spożycie cukrów i skrobi, poziom stresu, gorączkę i inne czynniki zwiększające poziom dwutlenku węgla we krwi. Gdy wdychasz więcej dwutlenku węgla niż go wydychasz, organizm wytwarza więcej kwasu węglowego. Skutek? Pojawia się alkaloza metaboliczna (znana również jako hiperwentylacja).

Co to jest hiperwentylacja?

Hiperwentylacja to jedno z najczęstszych schorzeń na świecie, będące wynikiem braku równowagi między ilością CO2 we krwi a ilością CO2 w wydychanym powietrzu. Gdy ilość CO2 w powietrzu jest wyższa niż ilość CO2 we krwi, organizm ucieka się do mechanizmów mających na celu zmniejszenie kwasowości krwi. Jest to tak zwana reakcja alarmowa, która jest uruchamiana, gdy poziom CO2 we krwi jest wyższy niż poziom CO2 w wydychanym powietrzu.

Co powoduje hiperwentylację?

Przyczyny hiperwentylacji są złożone, ale można wymienić kilka podstawowych przyczyn. Poziom CO2 we krwi wzrasta, gdy organizm znajduje się w stanie „beztlenowym” lub „anaerobowym”. Podczas anaerobizy organizm zużywa produkty rozpadu chemicznego, aby zmniejszyć ogólną ilość CO2 we krwi. Jest to tak zwany „odruch na CO2” i jest wywoływany, gdy poziom CO2 we krwi jest na tyle niski, że więcej CO2 jest wydychane niż zużywane.

Jak dochodzi do hiperwentylacji i jak się ją leczy?

Jeżeli cierpisz na hiperwentylację, lekarz może zalecić stosowanie leków w celu zmniejszenia częstotliwości i intensywności wysiłku, zwiększenia ilości tlenu dostarczanego do mięśni oraz insuliny w celu obniżenia poziomu cukru we krwi. U wielu osób z cukrzycą typu 2 również występuje hiperwentylacja i insulinooporność, co może dodatkowo prowadzić do wysokiego poziomu cukru we krwi. W zależności od przyczyny hiperwentylacji i jej wpływu na stan zdrowia, może być konieczne : – Ćwiczenia oddechowe w celu zmniejszenia poziomu dwutlenku węgla – Diamox, lek moczopędny, aby zmniejszyć nadmiar kwasu moczowego we krwi – Wspomaganie oddychania za pomocą sztucznego oddychania lub dodatniego ciśnienia w celu zmniejszenia stężenia dwutlenku węgla – suplementy diety wspomagające leczenie kwasicy, w tym wodorowęglan, cytrynian i jabłczan – witaminy z grupy B wspomagające produkcję energii, wzrost i udział w metabolizmie – Żelazo w celu wspomagania syntezy hemoglobiny – Kwas foliowy w celu wspomagania powikłań nerwowych i pozanerwowych – Aspartam, sztuczny słodzik zawierający fenyloalaninę (znany również jako dwutlenek metylenu), w celu obniżenia poziomu cukru we krwi i poprawy stanu zdrowia.

Jak długo trwa hiperwentylacja?

Ćwiczenia oddechowe mające na celu zmniejszenie stężenia dwutlenku węgla mogą zmniejszyć przejściowy wzrost stężenia dwutlenku węgla we krwi, który występuje podczas ćwiczeń i wytężonej aktywności. Jednak długotrwałe ćwiczenia oddechowe mogą zmniejszyć ilość ADH (alkoholu uwrażliwiającego). Nadmierne spożywanie alkoholu może również prowadzić do zwiększenia stężenia dwutlenku węgla, co może mieć wpływ na zdrowie. U niektórych osób może wystąpić przejściowy wzrost stężenia dwutlenku węgla we krwi po znieczuleniu i zabiegach chirurgii ogólnej.

Jak zapobiegać hiperwentylacji?

Jednym ze sposobów zapobiegania hiperwentylacji jest aktywność fizyczna i unikanie długotrwałego przebywania w pozycji siedzącej. Jeżeli musisz siedzieć przez dłuższy czas, wstań i przejdź się. Jeżeli musisz leżeć przez krótki czas, wstań z tej pozycji i przejdź się. Jeśli trzeba krótko spać, należy wstać i przejść się.

Czy poziom dwutlenku węgla we krwi powinien Cię niepokoić?

Hiperwentylacja jest częstsza u osób z chorobami podstawowymi, ale może też wystąpić samoistnie. Ważne jest, by pamiętać, że wysoki poziom dwutlenku węgla we krwi jest oznaką nadmiernego spożywania pokarmów i napojów i może wymagać zmiany diety w celu zmniejszenia ilości spożywanych pokarmów. I choć nadmierne picie może prowadzić do wysokiego stężenia dwutlenku węgla we krwi, podobnie jak brak picia. Jeśli martwisz się o poziom dwutlenku węgla we krwi, rozważ okazjonalne wypicie lampki wina lub spróbuj włączyć do diety pokarmy o niskiej zawartości kwasu, takie jak pomarańcze, kiwi i słodkie ziemniaki.

Kluczowe pojęcia

Metabolizm beztlenowy: proces, w którym organizm rozkłada składniki odżywcze i produkuje odpady. Analgetyk: Lek, który zmniejsza lub zapobiega bólowi lub dyskomfortowi spowodowanemu przez zwierzę lub roślinę albo związanemu z nimi. Antropogeniczna zmiana klimatu: Wzrost poziomu dwutlenku węgla (CO2) w atmosferze spowodowany działalnością człowieka, przypisywany zmianom klimatu wywołanym przez człowieka. Beta-hydroksymaślan (BHB): Związek występujący w niektórych warzywach i owocach oraz w ekstraktach z reishi i innych grzybów, który w większych ilościach wywołuje łagodny kwas. Przewlekłe: długotrwałe (trwające dłużej niż kilka dni). Tłuszcze dietetyczne: Tłuszcze i oleje znajdujące się w produktach zwierzęcych i roślinnych. Cukier dietetyczny: naturalny cukier występujący w owocach, warzywach i innych produktach roślinnych. Endogenne vs. egzogenne: pochodzące z wewnątrz lub z zewnątrz. Izo-Syn: Forma cukru wytwarzana przez rośliny. keton: Patrz ketony. Lecytyna: Rodzaj naturalnego tłuszczu występującego w rybach i warzywach, który wspomaga funkcjonowanie mózgu i indukcję snu. Kwasica metaboliczna: Stan, w którym organizm nie jest w stanie wchłonąć minerałów z jelitowego układu nerwowego, co prowadzi do innych problemów zdrowotnych. Alkaloza metaboliczna: Stan, w którym organizm jest w stanie wchłaniać minerały z jelitowego układu nerwowego, co prowadzi do innych problemów zdrowotnych. Nie pochodzi z mózgu ani nie jest z nim związane. Krew natlenowana: krew, która zawiera atomy tlenu. pH: Skala logarytmiczna, która mierzy kwasowość lub zasadowość cieczy i środowiska. sód : Minerał znajdujący się w żywności i napojach. Termicznie ciężki – kategoria dla stanów, które powodują wysoki poziom hiperwentylacji, takich jak narażenie na zimno, gorączka, narażenie na niskie temperatury oraz choroby dróg oddechowych.